Μικρό Σχόλιο για την Ποίηση
Με τη γλώσσα, μπορούμε να επικοινωνήσουμε, να εκφράσουμε καταστάσεις, συγκινήσεις, συναισθήματα, να αποτυπώσουμε την σκέψη μας ακόμη κάπου, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι παράγουμε ποίηση, γιατί ποίηση δεν είναι η χρήση, απλώς, της γλώσσας, αλλά η υπέρτατη συγκινησιακή χρήσης της γλώσσας*, που θα μετατρέψει την αίσθηση σε εικόνα, την εικόνα σε ιδέα, την ιδέα σε συναίσθημα* και το συναίσθημα σε συγκίνηση, χωρίς να χάνει το διανοητικό της στοιχείο. Για να συμβεί όμως αυτό χρειάζεται η αναγκαία ιδιότητα του ποιητή, του ανθρώπου που θα μετατρέψει τις ψυχικές, ατομικές, κοινωνικές καταστάσεις σε διανοητική, αισθητική λεπτότητα, ικανή να μας συγκλονίσει, να μας αποκαλύψει τον πυρήνα, την ουσία της συγκίνησης, των λεπτομερειών, που μας διαφεύγουν, που δεν τις συλλαμβάνουμε, τις αγνοούμε και έτσι δεν μπορούμε να τις μετατρέψουμε σε υπέρτατη συγκίνηση, γιατί μας λείπει το εκμαγείο μέσα στο οποίο θα συνθέσουμε το ποιητικό θαύμα.
