ΑΙΔΩΣ

   ΑΙΔΩΣ  ΑΡΓΕΙΟΙ                      

    
                                                                                                  

   Μα, δεν αισχύνεσθε, τι λέτε, πως είναι δυνατόν εσείς εμάς να

       εγκαλείτε; 

   Εσείς που βγάλατε τα πάντα στο σφυρί

   Εσείς που παίξατε τις τύχες μας στα ζάρια

   Εσείς που δώσατε αξίες, μύθους, έπη, συλλήβδην, τοις κυσί;

   Και  μη  μας πείτε πως  δεν  ξέρατε, πως  δεν καταλαβαίνατε.

   Αφήστε κύριοι τον κυνισμό, τους εαυτούς σας εγκαλέστε.

        

Αν...

 

Πίσω από τα τείχη που υψώσαμε

στις ρίζες της απέραντης μοναξιάς υπάρχει ακόμα κάτι που  
αντιστέκεται και  περιμένει το  καινούριο. Κρύβεται  
σαν λιποτάχτης  στα ασήμαντα πράγματα της  μέρας
στο μεταφυσικό άγγιγμα της νύχτας

στους τύμβους της καθημερινής απόλαυσης. Είναι

μια προσωπική  στιγμή που χάνεται μέσα στις άλλες,  όπως

τα ίδια λόγια σε σελίδες  απαγορευμένων βιβλίων, όπως

το άρωμα GIVENCHY στο πρόσωπο της  ωραίας  Ελένης,  όπως  
το γδαρμένο χαμόγελο  στα ψηφίσματα του Ο.Η.E  -ένα 
κομμάτι  άγραφο χαρτί που περιμένει

την  έμπνευση του ποιητή-
αυτό που  ακουμπάει κουρασμένα στην πλάτη  της  ηλικίας

εκεί που  αφήνουμε  αντίγραφα  ελευθερίας

μια  προσπάθεια  φυγής κάθε  βράδυ  

λίγο πριν πούμε  καληνύχτα  στον  εκφωνητή  του τελευταίου  
δελτίου ειδήσεων...!  

... αντιστέκεται ασυναίσθητα στις άλαλες κραυγές της ερημιάς

λες και δεν χάσαμε πια το τόσο  δα απ’  την καρδιά μας...

γι’ αυτό σου λέω:

αν μπορούσες ν’ αποτρέψεις τον καιρό ή να κάψεις  ένα

δάσος μοναξιά! Αν μπορούσες λέω, αν...!

ΠΕΤΡΕΣ  ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ-

Συνείδηση

ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Με τα μάτια στην κλεψύδρα:  «μην ακούς»  ικέτευε  συκοφαν-

τίες έλεγε στην  ενεδρεύουσα συνείδησή του όμως αυτή  ανέν-

δοτη  αναδιφούσε (τώρα  βρέθηκε;) τα πεπραγμένα της  ζωής

του ώσπου δεν άντεξε  (συνήθως δεν αντέχεται)  γιατί το ήθος 

είναι  ήθος λέγεται  κι  αυτός δεν είχε στάλα, πτώματα είχε α-
πλώς στον κήπο του σπιτιού του, οπότε μόλις διαπίστωσε:Μα 

τι μου λες δε βλέπεις,

που καιρός για τύψεις, αναιρέσεις, διαψεύσεις; Δεν είσαι εσύ

αυτός, μην επιμένεις. Εσύ  ’σαι προσωπείο αλγεινό» του είπε
και  απέστρεψε  το  πρόσωπό  της τη  στιγμή  που έσβηνε το
     «μπιτ»
και άρχιζε η ισοηλεκτρική γραμμή του καρδιογραφήματός του.

ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ

      ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΟΣ

Επί των Τύπων...!