(παγκόσμια ημέρα ποίησης)

ΔΗΜΗΤΡΗΣ  ΜΑΝΟΣ

Ο  ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ  ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΣ*

Στα βράχια της καθημερινής αθλιότητας φυτρώνει μια
αναρχική επιθυμία.  Στέκεται προκλητική  στο

περιθώριο·

μισόγυμνη –μ’ ένα διάφανο μλου τζην–

καπνίζει τη σχιζοφρένια της εποχής. Μπροστά

στα μάτια των παιδιών

που παίζoυν τους πεσσούς

αμέριμνα

στις σκούρες πολιτείες  αυνανίζεται. Κάνει

γιόγκα,

ακούει ROCK,

φορές κλαίει όπως ο

τελευταίος ρομαντικός που βλέπει μέσα από

      laptop

 τον αφανισμό της Ατλαντίδος.



Από την π. ενότητα:"ΕΠΙ ΤΩΝ ΤΥΠΩΝ"  
π. ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ.