:
...Αν το θέατρο δεν είναι τόπος απόδρασης ή χλοερός τόπος ψυχαγωγίας, αλλά μία
χρήσιμη, ίσως και επώδυνη συνάντηση με τη συνείδησή μας, την ατομική και τη
συνολική, τότε στ’ αλήθεια το έργο του Δημήτρη Μάνου, με τις δραματικές του υ-
πομνήσεις εξελίσσεται και λειτουργεί μέσα στους ακατάλυτους όρους του Αριστο-
τελικού «Καλού κ’ αγαθού»
Νάσος Νικόπουλος
κριτικός θεάτρου
εκδόσεις: Απαρσις
